"కూలీ"

 "కూలీ"

ఒకానొక ఊర్లో భీద కూలివాడు
ఉండేవాడు..
ఒకరోజు ఒక చెక్కల వ్యాపారి దగ్గరకు
వెళ్లి ఏదైనా పని చెప్పండి అని
బ్రతిమలాడేడు ...
చెక్కల వ్యాపారి సరే అని చెప్పి.
జీతం మాత్రం నువ్వు ఎంత చేస్తే అంత
అని చెప్పేడు..
.
కూలివాడు నాకు నా,పిల్లలకు రోజుకు
బ్రతకడానికి 100 రూపాయలు అవసరము
అవతాయి .కాబట్టి నాకు
100 రూపాయలు ఇస్తే చాలు అన్నాడు.
అప్పుడు కలప వ్యాపారం చేసే
యజమాని  అలా కుదరదు...
.
నీ పనికి తగ్గట్టుగా నీ జీతం
ఉంటుంది..
పని  ఎంత ఎక్కువగా
చేస్తే  అంత డబ్బు వస్తుంది..
అని బదులిచ్చాడు..
.
కూలివాడు తప్పక సరే అన్నాడు..

 .
కూలివాడు యజమాని  చెప్పిన
ఒప్పందం కి సరే అని చెప్పేడు.
అప్పుడు ఆ యజమాని  ఆ కూలివాడుకి
ఒక మంచి బలమైన  కత్తి ఒకటిచ్చి
అడవిలో పెద్ద పెద్ద చెట్ల మ్రానులను
నరికి తెమ్మన్నాడు...
.
కూలివాడు సరే అని వెళ్లి అడవిలో
చెట్లను నరకడం మొదలుపెట్టేడు..
ఎలాయితేనే  పొద్దు కునికే సరికి
15 చెట్లను నరికి వాటిని తెచ్చి
యజమానుడుకి అప్పజేప్పేడు.
యజమానుడు భళా  దాసుడా..
ఎవరైనా ఒక్కరోజులో 7 చేట్లకంటే
ఎక్కువగా నరకలేరు...
నువ్వు ఏకం గా 15 చెట్లు నరికావు...
భళా అని పొగిడి..
నువ్వు మొదటి రోజే చాల ఎక్కువ
కష్టపడ్డావ్ అని మెచ్చుకుని.
చెట్టుకు 10 రూపాయలు చప్పున
ఆ కూలివాడుకి 150రూపాయలు
ఇచ్చాడు..
.
ఆ  కూలివాడు మరుసటి రోజు
అడవికి వెళ్లి ఇంకా ఎక్కువ కష్టపడితే
ఇంకా డబ్బులువస్తాయి కదా అని
మొదటి రోజు కంటే ఎక్కువ సేపు
కష్టపడి పోద్దు కున్కేసరికి 10 చెట్లను
నరికి తెచ్చి యజమానుడుకి చెట్టుకు
10 రూపాయలు చప్పున 10 చెట్లు అప్పజెప్పి
100 రూపాయలు కూలి  తీసుకున్నాడు..
.
మూడవరోజు కూలివాడు  ఇంకా కష్టపడి
పనిచేసి పోద్దు కునికేసరికి 5 చెట్లు
నరికి  యజమానుడుకి అప్పజెప్పి
చెట్టుకు 10 రూపాయలు చప్పున
50 రూపాయలు తీసుకుని
వెళ్ళిపోయాడు...
మరుసటి రోజు ఎలా అయిన
ఎక్కువ చెట్లు నరకాలని వేకువ
జామున చీకటితో బయలుదేరివెల్లి
ఆ అడవిలో  ఎన్నడులేనంత గా
కష్టపడి వేకువజామున నుండి చీకటి
 పడేవరకు  కష్టపడి
ఒకే ఒక చెట్టు నరికి యజమానుడుకి
అప్పజేప్పేడు .
.
అప్పుడు ఆ యజమానుడు చెట్టుకు
10 రూపాయలు చప్పున పది
రూపాయలు తీసి ఆ పనివాడి చేతిలో
పెట్టేడు.
పనివాడు పది రూపాయల నోటు
 వైపు దీనముగా చూస్తూ శాయశక్తులా కష్టం
పెంచినా ఫలితం పది రూపాయలేే
అని తలంచి...
ఎంత చేస్తే అంత అన్నయజమానుడితో
ఉన్న ఒప్పందం గుర్తెరిగి
చేసేది ఏమీ లేక...
వెళ్ళిపోతూ  వెళ్లిపోతూ
.
అయ్యగారు నా కష్టం లో ఎటువంటి
లోపం లేదు..
చీకటి పడేవరకు చెమట ఓర్చి
శ్రమించాను కాని ఒకటి కంటే
ఎక్కువ నరకలేకపోయాను...
అని దీనముగా అన్నాడు..
.
అపుడు యజమానుడు నేను నీకు
ఇచ్చిన కత్తికి పదును పెట్టి ఎన్నాళ్ళు
అవుతుంది ??అని అడగగానే.
కూలివాడు నేను రోజు నా  పనిలో
మునిగిపోవడంవలన కత్తికి పదును
పెట్టె సమయం నాకు లేదు...
అందుకే కత్తికి ఒక్కసారికూడా
పదును పెట్టలేదు అని అన్నాడు...
అపుడు యజమానుడు 
అర్ధం లేని నీ శ్రమకు ,
ఆర్ధిక పతనానికి 
శరీర శ్రమలకి 
కారణం కత్తికి పదును లేకపోవడమే.

.
పదును పలితం...
ఎటువంటి సమస్యనైనా సులువుగా 
కోసిపారేయడమే

మార్పు  లేని జీవితం , పదును లేని
మొద్దుబారిన కత్తిలాంటిది..
ఏవేవో శ్రమలు పడతాం కాని
ఫలితం ఆవిరి.....
కష్టపడుతున్న..
కష్టపెట్టే పరిస్థితులు మాత్రం
మారనే మారవు
పదునైన ఆలోచనలతో మాత్రమె
గోప్పవిజయాలు సాధించగలము..